با اعلام دبیرخانه نمایشگاه هنرهای قرآنی قلم، مهلت ارسال آثار در این نمایشگاه تا 10 مهرماه تمدید شد.

عذابی که خداوند برای قوم پیامبر(ص) که همواره به مخالفت با ایشان می‌پرداختند، مانند هیچ یک از پیامبران و اقوام آنها نیست و سنت الهی در این مورد عذابی تدریجی و محرومیت آنها از مواهبی همچون پیامبر، امام راهبر و هدایتگر است.

فراخوان ارسال آثار به نمایشگاه هنرهای قرآنی قلم با محوریت شخصیت حضرت علی اکبر (ع) با تدبر در سوره مبارکه قلم منتشر شد.

محمدجواد مستشرق در بخش دوم گفتار خود پیرامون وجوه شخصیتی حضرت علی‌اکبر(ع) براساس اشارات سوره مبارکه «قلم» با برشمردن جمیع خصوصیات یک انسان کامل، آن حضرت را واجد همه این خصوصیات منطبق با شخصیت پیامبر(ص) دانست.

از آنجا که حضرت علی اکبر(ع) خُلقاً، خَلقاً و منطقاً شبیه‌ترین فرد به پیامبر(ص) است، لذا هر آنچه در سوره مبارکه قلم در مورد حضرت محمد(ص) مطرح می‌شود، درباره حضرت علی‌اکبر(ع) نیز صدق می‌کند.

گریه بر شهید را خود امام حسین(ع) به ما یاد داده است. این گریه باعث تصفیه روحی ما و دریافت رحمت الهی می‌شود، گناهان ما را پاک می‌کند، بر غیرت ما می‌افزاید و برای جانبازی، راهبری، هدایت‌گری و بیداری ملت‌ها محیا می‌کند.

امام حسین(ع) یارانشان را با خصلت باوفا توصیف کرده‌اند. یارانی که حتی وقتی از آنها بیعت برداشته شد، کنار مولایشان مانند. یارانی مانند حضرت علی اکبر(ع) که از اولین اعلام‌کنندگان وفاداری نسبت به امامشان بود.

تاریخ روایتی از دو پدر و پسر دارد. حضرت ابراهیم(ع) که تا ذبح پسر به فرمان خداوند رفت و امام حسین(ع) که خود و تمام عزیزانش تسلیم خواست خداوند شدند و عاشقانه برای پروردگار جان دادند.

روز عاشورا اولین کس از بنی‌هاشم که داوطلب رفتن به میدان جنگ حضرت علی اکبر(ع) بود. این پیشگامی و پیشتازی یکی از کمالاتی است که در قرآن در خصوص آن آیات متعددی وجوددارد.

حضرت علی‌اکبر(ع) از سن ۱۴ سالگی مهمان‌سرایی در مدینه داشتند و مسافران فقیر و خستگان از راه رسیده را با کرامت به مهمان‌سرای خود دعوت می‌کردند.

رهبران بزرگ دستیاران بزرگ داشته‌اند؛ امام حسین(ع) نیز حضرت علی اکبر(ع) را به عنوان دستیار در تمام لحظات واقعه کربلا به همراه داشت ولی از این جنبه حمایتی حضرت علی اکبر(ع) از رهبرشان کمتر سخن گفته شده است.

وقتی جوانی اذان می‌گوید خداوند فرشتگان را صدا می‌زند که بیایید تماشا، چه قدر دیدنی است اذان گفتن یک جوان؛ بیاییم شباهتی با حضرت علی اکبر(ع) پیدا کنیم و منادی حق باشیم.